Vergelijk 60.000+ hondenproducten van 700+ merken en 35+ webshops

Vergelijk 60.000+ hondenproducten

Terug

9 februari 2017 door Inge Schouten Dijkstra in Algemeen

Mijn angst voor honden overwinnen

Mijn angst voor honden overwinnen

Bang voor honden

Als kind zijnde was ik altijd bang. Bang voor honden. Zodra ik een hond zag lopen, schoot ik zo snel mogelijk naar mijn moeder toe. Deze angst voor honden zat diep, heel diep. Wanneer ik een hond zag, kreeg ik zweet handen. Mijn hart bonsde in mijn keel en ik dacht alleen nog maar aan vluchten. Het maakte mij niet uit hoe groot of klein de honden waren. Ik keek naar hun grote tanden en voelde hoe de tanden in mijn nek drukten. Dat gevoel was zelfs zo sterk, dat het heel echt leek. Dit is gelukkig nooit echt gebeurd bij mij, maar ik was er wel altijd bang voor. In dit blog lees je hoe ik mijn honden angst ben gaan overwinnen.

Het overwinnen van mijn honden angst

Er waren een paar honden die ik leerde vertrouwen. Ik speelde heel veel buiten. Het was een kindvriendelijke buurt, dus dat kon ook. Op een oprit lag altijd een hond. Hij lag los, maar kwam nooit de oprit af. Ik heb in het begin eerst vanuit de overkant naar hem gekeken. Na een paar dagen kwam ik dichterbij. Hij bewoog niet en bleef waar hij lag. Veel kinderen in de buurt gaven hem een aai over zijn kop heen, maar hij bleef altijd liggen. Zelfs mijn broers aaiden hem en ondanks hun drukte bleef hij waar hij lag. Na een paar weken werd ik daar binnen uitgenodigd om met hun zoontje te spelen. Toen pas durfde ik dichterbij te komen. Hun zoontje haalde mij over om hem te aaien. Ik deed mijn ogen dicht en stak mijn hand uit. Ik hield mijn hand boven de hond. Durf ik dit wel? Ik voelde plots wat haar, heel zacht… Ik deed mijn ogen open en zag de hond naar mij kijken, het duurde hem waarschijnlijk te lang en hij had zijn kop in mijn hand gelegd. Zo had ik me nog nooit gevoeld. De ogen van de hond keken mij vol vertrouwen aan. Vanaf die dag had ik een hechte band met hem. Zodra niemand in de buurt was, ging ik bij de hond zitten en vertelde alles aan hem. Ik vertrouwde hem volkomen. Maar de angst voor andere honden bleef aanwezig. Helaas gingen we het jaar daarna verhuizen en heb ik de hond, die mij zo goed heeft geholpen bij het overwinnen van mijn honden angst, nooit weer gezien.

[contentblock id=18 img=html.png]

Bang voor blaffende honden

Ik bleef bij honden uit de buurt. Ik had er niks mee en moest er niks van weten. Wanneer er een blaffende hond in mijn buurt was kwam de angst in alle hevigheid terug. Pas toen ik 18 werd en mijn man leerde kennen, leerde ik hoe fijn het kon zijn om een hond in de buurt te hebben. Ik ging met hem mee om zijn oudere zus te leren kennen. Ik was erg zenuwachtig. Wat zal ze van mij vinden? We zaten in de auto toen Richard mij vroeg of ik ook bang was voor honden, want zijn zus heeft er drie! Ik schrok me wezenloos, maar ik wilde me natuurlijk niet laten kennen. Met een brok in mijn keel zei ik ‘nee hoor’. De rest van de rit voelde ik me erg benauwd. Ik kreeg zweethanden en begon te rillen. Niet van de kou, kan ik je zeggen. Toen we bij de deur stonden, haalde ik eens diep adem. Richard had al aangebeld dus ik wist dat ik binnen een paar minuten tussen die vreselijke wezens moest staan. Er was geen weg terug. Ik hoorde al een hond blaffen.

Honden helpen mij mijn angst te overwinnen

De deur ging open, en daar stond Richard zijn zus in de deuropening. Ik stelde me voor en hoopte niet dat ze voelde hoe erg mijn handen zweette. We werden naar binnen gelaten, door naar de woonkamer. Hier werd ik begroet door een enorme grote zwarte hond met grote ogen. De moed zonk me gelijk in mijn schoenen. Ik zat vast. Ik kon niet vluchten. Ik zag een opening naar de bank en ging stijf op de bank zitten. Toen ik eenmaal zat leek de grote zwarte hond nog groter en werd mijn angst voor de hond ook alleen maar groter. Ik durfde bijna niet zijn kant op te kijken. Ik keek snel verder om mij heen en zag een kleine hond onder de tafel. Richards zus vertelde dat het een hele angstige hond is en bang was voor vreemden en voor mannen dus die zou niet te voorschijn komen. Ik kon net de ogen zien van die hond. Ze keek heel angstig en ik kreeg medelijden met haar. In haar ogen zag ik een weerspiegeling van mijn gevoel. Richard ging spelen met het kleine witte hondje. Toen voelde ik plots wat zachts in mijn hand. Het was de grote zwarte enge hond waar ik zo bang voor was! Hij legde zijn kop op mijn hand. Ik keek in zijn ogen en zag dezelfde lieve zachte ogen als de hond uit mijn vroegere buurt. Ik kreeg een schok door me heen. Door deze hond leerde ik mij te ontspannen. Het was een hele lieve rottweiler.

Het overwinnen van honden angst

Sindsdien heb ik heel veel geleerd over honden. De angst is langzamerhand helemaal verdwenen. Mijn man en mijn schoonmoeder hebben mij geleerd voor welke honden ik bang moet zijn en voor welke niet. Nu ik zelf drie ‘angstaanjagende’ honden heb, merk ik hoe snel ik aan andere mensen zie of ze bang zijn of niet. Veel hondeneigenaren hoor ik zeggen ‘mijn hond doet niks en is heel lief hoor’, wetende dat de hond de juiste hondenmanieren heeft. Maar wanneer je bang bent voor honden heeft dit geen zin. De angst zit zo diep, dat het betekenisloze woorden zijn. Angst is een raar ding, maar de angst voor honden overwinnen is het dubbel en dwars waard!

Inge Dijkstra

Geschreven door Inge Schouten Dijkstra in Algemeen

Ik ben Inge en ik ben 27 jaar oud. Na vroeger heel bang voor honden te zijn geweest ben ik nu eigenaar van 3 honden. Een boomer genaamd Benji (8 jaar) een Siberische husky genaamd Cander (kander, 3 jaar) en een huskymix genaamd Ashoka (4 jaar). Mijn man heeft ADHD en moest zijn energie kwijt. Veel hondenrassen kunnen het niet aan om de hele dag onderweg te gaan dus werd het een husky. Cander lijkt in zijn gedrag heel veel op mijn man. Ze zijn allebei lekker druk en lopen samen dan ook heel veel. Sinds kerst 2016 wonen we op Ameland. Hier heb je alles. Bos, duinen en strand. We gaan straks het steppen weer oppakken zodra we in onze eigen huis wonen. De honden willen ook helemaal niet meer terug naar Leeuwarden. En wij ook niet. Sinds kort hebben we een puber genaamd Bowie erbij. Ook een husky. Hij heeft in een jaar tijd ongeveer 7 baasjes gehad en moet nog helemaal opgevoed worden. Dit is een leuke uitdaging voor ons. Elke dag gaat het weer een beetje beter.

Nog geen reacties
Plaats een reactie

Plaats een reactie