Vergelijk 60.000+ hondenproducten van 700+ merken en 35+ webshops

Vergelijk 60.000+ hondenproducten

Terug

20 februari 2017 door Edith van Groningen in Gezondheid hond

Een hond met epilepsie, wat nu?

Een hond met epilepsie, wat nu?

Mijn hond heeft epilepsie

Het was gigantisch schrikken toen onze Border Collie Benzy zijn eerste epileptische aanval kreeg, en vervolgens nog een, en nog een, en nog een. Hoe ga je daar mee om? Is er iets aan te doen? En de allerbelangrijkste vraag die boven kwam drijven: is het hebben van epilepsie leefbaar voor een hond?

De eerste epileptische aanval bij mijn hond

Benzy is bijna anderhalf jaar toen hij zijn eerste epileptische aanval kreeg. Het was tijdens een weekend in november 2016. ’s Morgens vroeg rond 7.00 uur hoorden we wat gerammel van zijn bench beneden. Dat horen we wel eens vaker, als hij bijvoorbeeld opstaat en zich verleggen wil in een andere slaaphouding. Niet echt alarmerend. Dit geluid duurde echter wat langer en mijn partner en ik gingen beneden even een kijkje nemen. Wat we zagen op dat moment leek niet zorgelijk. Hij keek ons een beetje slaperig aan en zijn dekbedje lag wat rommelig door elkaar. Misschien had hij gedroomd, of moest hij nodig plassen? We waren klaar wakker, hebben ons aangekleed en ik ben een wandeling met hem gaan maken.

Wat er gebeurt tijdens een epileptische aanval

hond epilepsieDe zaterdag verliep verder normaal. Daar leek het tenminste op. Tegen ongeveer 16.00 uur in de middag was ik de woonkamer aan het stofzuigen. Benzy lag lekker te slapen in zijn bench. Plotseling weer dat gerammel van de bench. Ik kijk ernaar en zie hem ineens stuiptrekken en schuimbekken en ik wist gelijk: dit lijkt op een epileptische aanval. Gelijk dacht ik aan wat we die morgen gehoord hadden, en wat toen nog zo onschuldig leek te zijn moest dus ook een aanval zijn geweest. Het is schokkend om te zien wat er tijdens zo’n aanval gebeurt: totale afwezigheid, verkramping van het lichaam, spasmen met de pootjes alsof hij aan het luchtfietsen is, schuimbekken, opengesperde oogjes en het laten lopen van zijn urine. Zo’n aanval duurt een aantal minuten. Zodra hij weer bij zijn positieven komt en weer terug is in de bewoonde wereld, is Benzy behoorlijk onrustig en wat gedesoriënteerd. Constant heen en weer lopen, zichzelf geen rust gunnen en je merkt dat er iets gebeurd is waar hij geen benul van heeft gehad.

Die zaterdag bleef het verder, gelukkig, rustig. Maar ’s nachts slaap je er niet gerust op. Je slaapt erg licht en je bent constant alert. Uiteindelijk zak je wel in slaap natuurlijk, want wakker blijven is nog nooit iemand gelukt. Echter, bij elk geluidje dat je beneden hoort zit je weer rechtop en hoop je maar dat het niet weer een aanval is. Dat bewuste weekend in november 2016 heeft hij in totaal vier korte aanvallen gehad. Twee op de zaterdag en twee op de zondag. En toen werd het rustig.

De oorzaak van epilepsie bij mijn hond

En dan is het maandag en bel je weer de dierenarts. Dat had ik in het weekend ook al gedaan natuurlijk. Echter, op dat moment kunnen ze niets doen. Kàn je zelf ook niets doen. Het gebeurt. Je moet goed opletten dat hij zich niet kan bezeren of ergens tegenaan valt. Tijdens een epileptische aanval heeft een hond geen pijn en is zich er niet van bewust wat er gebeurt. Dat is dan weer een ‘voordeel’ zullen we maar zeggen. Geen pijn. Want het ziet er heel zorgwekkend en bijna angstaanjagend uit en je hart klopt in je keel op het moment van een aanval. Als de aanval na een paar minuten stopt dan ben je eigenlijk al te laat voor de dierenarts, want die kan immers niet zien wat er is gebeurd. De dierenarts moet het hebben van jou als baasje: wat zie je, wat gebeurt er, omschrijf alles goed in details en houd bij hoelang zo’n aanval duurt. Een epilepsiedagboek voor je hond is hier een handig hulpmiddel voor. Als het mogelijk is: film met je mobiele telefoon de aanval. Dat hebben wij ook gedaan op de zondagavond. Dan duurt zo’n aanval toch al gauw ruim drie minuten. Dat is niet overdreven lang, maar je gevoel zegt dat het korter was. Feiten zijn dan ook belangrijk voor de dierenarts.

Primaire epilepsie

Maandagavond rond 18.00 uur was ‘de rijdende dierenarts’ bij ons thuis en hebben we hem het filmpje laten zien. Het had alle verschijnselen van epilepsie. Er is bloed afgenomen bij Benzy om te laten onderzoeken of er geen afwijkende waarden in zitten. Want een epileptische aanval kan ook ontstaan door bijvoorbeeld een hersentumor of andere aandoeningen in het lichaam. Er werd bijna gelijk gezegd dat een aantal hondenrassen, en in dit geval hoorde onze Border Collie daar ook bij, meer last heeft van epilepsie dan andere rassen. En ook: je kan gewoon pech hebben dat jouw hond dat heeft. Een dag later hadden we de uitslag van het bloed, waar niets bijzonders in te vinden was, en bleek Benzy inderdaad ‘primaire epilepsie’ te hebben. Hij voldeed aan de klassieke vorm, die zich vooral openbaart tussen 6 maanden en 5 jaar. Daarbij was het nu een feit dat hij levenslang medicijnen zal moeten slikken om aanvallen het liefste te voorkomen of zodanig te verminderen dat hij een leefbaar leven zal kunnen hebben.

[contentblock id=19 img=html.png]

Twijfels over het geven van medicatie

En dan krijg je een paar dagen later de medicijnen in huis. Fenobarbital 100 mg en Epikal 300 mg. Het is inmiddels al vrijdag en sinds afgelopen zondag heeft er geen enkele aanval meer plaatsgevonden. Zou het dan misschien eenmalig geweest zijn? Is er iets gebeurd dat een aanval heeft uitgelokt? Het enige wat ik bedenken kon, was dat hij twee dagen voor de aanval KVV hondenvoer heeft gegeten. KVV staat voor kant en klaar vers vlees. Ik wilde dat eens proberen om te zien of zijn ontlasting dan wat beter ging worden en omdat het gezonder zou zijn. Dit was misschien een mogelijke link. Ik bedacht me dat er misschien wat in zat waar hij niet tegen kon en dat dit een aanval had uitgelokt. Hierbij heb ik, in overleg met mijn andere gezinsleden, mogelijk een risico genomen om het gebruik van medicijnen tegen epilepsie uit te stellen en te kijken hoe het ging lopen. De weken gingen voorbij en geen enkele aanval meer. De medicijnen werden wel zorgvuldig bewaard en we zouden het gaan afwachten. Zouden er geen aanvallen meer komen dan hoefde Benzy ook nog geen medicijnen in te nemen. Indien wel, dan zouden we de medicatie alsnog kunnen gaan inzetten.

honden met epilepsieWederom aanvallen

De jaarwisseling passeerde en na een paar enorm onrustige dagen in verband met het vuurwerk, gebeurde het dan toch in de nacht van 4 januari. Rond 4.00 uur schrokken we wakker van heftig gerammel van de bench. We herkenden het geluid meteen en wisten dat het goed fout zat: een aanval. Benzy was daarna weer totaal gedesoriënteerd en van slag. We zijn een poosje ’s nachts opgebleven en toen hij weer zichzelf was, hebben we hem terug in de bench gedaan en iedereen ging weer slapen. Nog geen 4 uurtjes later kreeg hij opnieuw een aanval en in totaal heeft Benzy die woensdag zo’n 8 aanvallen gehad, waarbij de tijdstippen dat ze elkaar opvolgden steeds korter werden. We hebben ’s middags onze vaste dierenarts gebeld en het hele verhaal gedaan. Met een half uurtje was hij bij ons thuis. Het ‘mooie’ was dat Benzy wederom een aanval kreeg toen hij er was. Met eigen ogen kon hij dan ook zien hoe de zaken ervoor stonden.

Wij als gezin waren totaal uitgeput van de hele dag aanvallen, angst, spanning en stress om Benzy. Hij leek tussen de aanvallen door er niet goed uit te komen. En dat kan uiteindelijk fataal worden voor een hond. Het lichaam kan dan letterlijk oververhit raken en organen kunnen uitvallen. We durfden er de nacht niet mee in te gaan. Het leek de dierenarts dan ook het beste om hem een nachtje ter observatie mee te nemen naar de praktijk, waarbij hij hoopte dat Benzy er goed doorheen zou komen. Mocht dat niet zo zijn, dan moesten we er goed over gaan nadenken of het voor hem leefbaar was en wellicht zou er dan euthanasie moeten plaatsvinden. Natuurlijk zaten we er nog aan te denken: wat zou er gebeurd zijn als we vorig jaar november tóch begonnen waren met de medicijnen? Zou deze aanval dan niet gebeurd zijn? Hadden we het dan kunnen voorkomen? Vragen achteraf, en je schiet er niets mee op.

Spannende toekomst

Gelukkig is Benzy die nacht goed doorgekomen en werd hij donderdagmorgen weer thuis gebracht. Wat was hij rustig en bijna verlegen. De eerste uurtjes heeft hij alleen maar geslapen en het leek alsof hij in een hele nieuwe wereld terug was gekeerd. Na een paar dagen was hij weer de oude, alhoewel de scherpe kantjes er wat af waren. Maar dat kon ook nog veroorzaakt worden door de nieuwe medicatie die hij nu levenslang moest gaan gebruiken: Phenoral 50 mg. Hiervan kan je hond in het begin wat suffig worden, hongerig zijn en veel dorst hebben. Onze vaste dierenarts is voorlopig alleen met Phenoral 50 mg. begonnen en niet met Fenobarbital 100 mg. wat ‘de rijdende dierenarts’ had voorgeschreven, plus nog eens Epikal erbij. Eerst gaan we kijken hoe Benzy het gaat doen op deze medicatie. Inmiddels zijn we ruim 5 weken verder en het gaat tot op dit moment goed. Fingers crossed! We geven dagelijks 2 tabletjes Phenoral en we gaan het afwachten wat dit voor resultaat zal hebben op zijn aanvallen. Vurig wensen we dan ook dat deze niet meer terugkomen. Maar we moeten ook realistisch zijn en niet raar opkijken als er zich tóch weer een aanval aandient. Spannende tijden dus en tot dan blijven we uiteraard volop genieten van onze energieke Benzy en geven we hem vooral veel liefde. Daarnaast een regelmatig dagritme, fijne wandelingen samen en op tijd wat rustpuntjes.

Edith van Groningen

Geschreven door Edith van Groningen in Gezondheid hond

Als blogger, columnist en reviewer, kan ik goed uit de voeten met taal en tekst. Voor Tinki.nl wilde ik als periodieke gastblogger, vooral gaan schrijven over Benzy, onze Border Collie. Helaas is hij inmiddels overleden aan de gevolgen van epilepsie en hebben we hem eind maart 2017 thuis moeten laten inslapen. Benzy was onze derde hond. Ik vind het leuk om de 20 jaar ervaring met mijn honden te delen met de lezers en hondenliefhebbers van Tinki.nl. Neem ook eens een kijkje op Mijn Website of op mijn Facebookpagina.

(3) reacties
Plaats een reactie

Hanny zegt op 21 februari 2017 21:18 :

Onze labrador was net anderhalf toen de eerste aanval kwam en dat was vreselijk. Ze slikt nu phenoral en word in mei alweer 7 jaartjes. De aanvallen zijn er nog steeds, soms zit er 6 weken tussen en dan weer 2 in 1 week. Het went nooit die rotziekte.

Reageer op deze reactie

Redactie Tinki.nl zegt op 22 februari 2017 07:26 :

Wat vervelend Hanny! Heel begrijpelijk dat het na al die tijd nog steeds niet went, sterkte!

Edith van Groningen zegt op 19 maart 2018 17:51 :

Hallo Hanny,

Beetje late reactie, maar ik wil je nog een tip geven naar een Facebookgroep: Epilepsie bij honden. Wellicht heb je wat aan deze pagina, waar je je hart kan luchten, terecht kunt voor tips, medicijninfo en je zorgen en verdriet en boosheid en alle emoties mag tonen en delen, zonder dat iemand daar een oordeel over heeft. Tenslotte zitten we daar als eigenaar van een hond mèt epilepsie en dat geeft vooral veel herkenning.

https://www.facebook.com/groups/544024052323849/

Deze link even kopiëren en plakken in je Facebookaccount en je gewoon aanmelden als (gratis) lid van de groep.

Reageer op deze reactie

Plaats een reactie